استاد رائفی پور در دانشگاه فردوسی مشهد - همایش دانشجویی به سبک انتظار

سلام بر دوستان و خوانندگان عزیز؛

دیروز بالاخره پس از مدت ها تونستم آقای دکتر رائفی پور رو از نزدیک ملاقات کنم. اگرچه ایشون تا به حال حدود 4 بار به دانشگاه محل تحصیل من اومده بودند، ولی نتونسته بودم در جلساتشون شرکت کنم، و فقط فیلم جلسات رو تماشا می کردم.

همایش «دانشجویی به سبک انتظار» دیروز یکشنبه 17 آذر به همت کانون مهدویت دانشگاه فردوسی مشهد در محل سالن اجتماعات دانشکده ی علوم و بعد از نماز ظهر و عصر برگزار شد. در ابتدای برنامه قرآن تلاوت و دعای فرج زمزمه شد. سپس به مناسبت شهادت حضرت رقیه (س)، دختر بچه ی خردسالی به اجرای دکلمه ای در این رابطه پرداخت که بسیار تاثیرگذار بود. سپس در حالی که سالن 700 نفری محل برگزاری پر شده بود و عده ای هم روی زمین نشسته بودند، استاد در محل سخنرانی قرار گرفت تا مطالب خود را بیان کند.

در این جا قصد ندارم جزییات سخنرانی ایشون رو بیان کنم و به ذکر چند نکته بسنده می کنم. اگر مایل هستید فیلم و صوت این سخنرانی رو ببینید و یا بشنوید، به سایت کانون مهدویت دانشگاه فردوسی مشهد به آدرس http://zohoor313.com مراجعه کنید.

استاد رائفی پور با اشاره به سیر تاریخی رویکرد به دین، تحریف در مسحیت در جهت تفریط را علت رفتارهای افراطی امروز جامعه بشری در نگاه به دین دانستند و فرمودند چون مسیحیت در غرب مساوی دین شناخته شده بود، لذا جامعه بشری به این نتیجه رسید که کلا دین را کنار بگذارد.

ایشان در ادامه به اعتدال در اسلام اشاره کردند و نتیجه گرفتند که عمل به دستورات اسلام و جاری نمودن دین در زندگی به هیچ وقت به معنی سختی کشیدن در زندگی نیست، بلکه زندگی دینی راحت ترین و شادترین و بهترین سبک زندگی است؛ چرا که نه افراط و نه تفریط را نمی پذیرد.

ایشان با اشاره به سیر تاریخی شکل گیری مفهوم سبک زندگی، اعمال و رفتار انسان ها را سازنده ی دنیای باقی انسان دانسته و برای درک بهتر موضوع، نسبت دنیای جنینی به دنیای بعد از تولد را با نسبت دنیای مادی به دنیای آخرت مقایسه نمودند.

استاد رائفی پور در ادامه ی صحبت های خود غنیمت شمردن وقت و استفاده ی درست از آن را در جهت سیر الی الله مطرح نموده و فرموند اگر نیات انسان خدایی گردد، گویی انسان هر لحظه در حال ذکر و یاد خداست. وگرنه وقت و عمر انسان به هدر رفته و فرد از زندگی خود بهره ای به دست نیاورده است.

ایشان هم چنین با اشاره به حادثه ی کربلا و مقایسه ی آن با مطالب بیان شده در دین مسیحیت در مورد حضرت امام حسین (ع)، سبک زندگی منتظر را سبک زندگی عاشورایی دانستند و توسل و الگوگیری از آن حضرت و سایر معصومین را عین اعتدال و موجب سعادت بشر بیان کردند که منجر به ظهور می گردد.